اوپل آسترای جدید از طراحی آشنا اما تکامل‌یافته‌ای نسبت به گذشته بهره می‌برد. برای برخی، تغییرات بسیار اندک این خودرو در نسل جدید که به‌نوعی تکرار طراحی آن از سال ۲۰۰۴ تاکنون محسوب می‌شود، کسل‌کننده، تکراری و به دور از هیجان است.
به نظر می‌رسد طراحان لااقل در طراحی بدنه، همان عناصر طراحی مدل‌های پیشین را به‌کار گرفته‌اند. در نگاه نخست این خودرو کمی کوتاه‌تر و کم ارتفاع‌تر شده است. شاید سقف شناور آن به‌عنوان یک نشانه از طراحی مدرن به واسطه مشکی کردن قسمتی از ستون C باعث تمایز آن گردد.
لااقل در نمای جانبی، با وجود شیب بیشتر سقف، کمی پویایی بیشتری به چشم می‌خورد. تغییر جلوپنجره نیز که اینک تا خود چراغ‌ها امتداد یافته به عریض‌تر نشان دادن آسترای جدید می‌انجامد. پایه آینه‌های جانبی هم از روی پنجره به روی درب‌ها منتقل شده است که شیک‌تر و اسپرت‌تر به نظر می‌رسد.
البته آسترای جدید تا ۲۰۰ کیلوگرم نسبت به قبل سبک‌تر شده است. اما این موضوع ربطی به طراحی آن ندارد. فضای داخل کابین از تغییرات بنیادینی بهره می‌برد که با تمرکز بر سادگی و ارگونومی بنا شده‌اند. تغییر طراحی عمودی کنسول به افقی و دسترسی به نمایشگر لمسی و کنترل آن از طریق یک کلید چرخشی، نشان از بهبودهایی در این بخش دارد.
قطعاً اوپل آسترای جدید خودروی بهتری از هر جهت نسبت به نسل قبلی آن است اما آیا تغییرات ظاهری آن نیز کفایت می‌کنند؟
Comments are closed.